به گزارش خبرگزاری «حوزه» از مازندران، خانم محبوبه محمدحسینی؛ کارشناس حوزه در این نشست به عنوان ارائه کننده بحث بیان داشت: در چند سال اخیر یکی از بحث های مهمی که در کشور ما مطرح شده بحث جمعیت است و این که جمعیت کشور رو به کاهش بوده و به سمت پیری می رود. جمعیت یک کشور ساختار، پویایی و نشاط آن و محور برنامه ریزی های اقتصادی و اجتماعی محسوب می شود. شناخت جمعیت می تواند به سیاستمداران کمک کند تا درک بهتری از تحولات آینده و فرصت های پیش رو داشته باشد. کشور ما در سال های 60 تا 68 دارای یک رشد جمعیت چشمگیر بود که موجب شد تا افرادی خطر انفجار را گوشزد کنند و خواستار تجدید نظر سیاست های جمعیت کشور و کنترل آن شدند. تا جایی که در حال حاضر ایران جزء 10 کشوری است که به سمت کهن سالی در حرکت است و جزء ششمین کشوری است که به سمت پیری می رود.

وی افزود: کاهش جمعیت تبعات خطرناکی در حوزه های اقتصادی، امنیتی و سیاسی به دنبال خواهد داشت. نیروی کار جامعه کم شده و برای جبران نیروی کار از خارج وارد شده و ارز از کشور خارج می شود.

وی با اشاره به مخالفت مقام معظم رهبری با کاهش جمعیت و سفارش به رواج فرزند آوری بیشتر درخانواده ها تصریح کرد: برخی از خانواده ها معتقدند اگر تعداد جمعیت بالا رود رسیدگی به فرزندان کمتر شده و مشکلات عاطفی، اقتصادی و ... به وجود می آید در صورتی که در خانواده های با جمعیت بیشتر فرزندان احساس تنهایی کمتری کرده و فرزند بزرگتر می تواند در نگهداری فرزند کوچک تر کمک کار باشد و حس مسئولیت پذیری در او تقویت گردد. در نهایت اگر این روند کاهش جمعیت ادامه یابد، باید در دراز مدت شاهد تبعات اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و ... باشیم!

در ادامه خانم فریبا احسان فر؛ از طلاب مدرسه فاطمه الزهراء (س) آمل؛ به عنوان منتقد این کرسی (بحث) بیان داشت:   بحث جمعیت بعد از جنگ جهانی دوم مورد توجه قرار گرفت که آیا افزایش جمعیت فرصت است یا تهدید؟ برخی معتقدند جمعیت زیاد کشور را به سمت فقر می برد. در بحث جمعیت یک کشور، کیفیت مهم است نه کمیت. در عصر حاضر فرزندان خواستار رفاه بیشتر و داشتن امکانات زیاد هستند. با توجه به این که امروزه هزینه های زندگی بالا رفته و در برخی خانواده ها فقط پدر دارای شغل بوده و موظف است هزینه زندگی همه اعضاء را تأمین نماید، در نتیجه برای آن خانواده مشکل است که تعداد فرزند بیشتری داشته باشند.

وی گفت: از دیگر معضلات افزایش جمعیت، بالا رفتن آمار بیکاری در جامعه است که قشر تحصیل کرده بیکار بوده و یا در شغلی غیر مناسب با رشته تحصیلی خود، مشغول به کار می شوند. هم چنین هزینه نگهداری و بزرگ کردن فرزندان بالا است. به خانواده های پرجمعیت، مسکن اجاره داده نمی شود. وقتی فرزند بزرگ تر شد هزینه تحصیل و ازدواج نیز به آن اضافه می شود و با توجه به این که در زمان کنونی همه افراد تمایل دارند پس از ازدواج منزل مستقل داشته باشند و  نمی توانند مثل گذشته در کنار والدین خود زندگی کنند، مشکلاتی به وجود می آورد که همه ی این موارد و مواردی غیر آن دست به دست هم می دهند تا خانواده ها نتوانند و تمایل نداشته باشند که فرزندان زیادی را پرورش دهند.

در پایان این نشست خانم زینت السادات علمدار؛ استاد حوزه و دانشگاه به عنوان داور این کرسی بیان داشت: با توجه به این که دین ما دین اسلام است، معتقد به برکت و روزی هستیم. معتقدیم اگرچه درآمد کم است اما چون حلال است خدا برکت می دهد ولی امروزه به دلیل تأثیرگذاری فرهنگ غرب، این تفکر در میان مومنین کم رنگ شده است. پیامبر اکرم فرمودند: "من به فرزندان سقط شده شما افتخار می کنم چون جزء امت من محسوب می شوند". رهبر انقلاب نیز فرمودند: "من با کنترل جمعیت موافق نیستم. وقتی سقف جمعیت کشور به 150 میلیون رسید آن وقت به فکر تعیین حد باشیم".

وی با اشاره به پیامدهای منفی کاهش جمعیت در جامعه افزود: در اثر کاهش جمعیت، کاهش توسعه اقتصادی به وجود می آید که دولت باید مدیریت نماید و با بهره برداری صحیح از منابع، این مشکل را حل کند. اگر خانواده دارای تک فرزند باشد و همه امکانات در اختیارش قرار گیرد، روحیه انفاق، گذشت و سخاوت که موجب کمال فرد است در فرزند کم می شود اما اگر تعداد فرزندان بیشتر باشد آن ها بهتر تعامل و سازش با یکدیگر را می آموزند. بنابراین برای جلوگیری از روند کاهش جمعیت در کشور باید فرهنگ سازی شود که وضع به شکل مطلوب درآید و برای این کار ابتدا باید از بانوان جامعه شروع کرد.